είναι γνωστός στο ελληνικό κοινό κυρίως από τα «Carmina Burana». Είναι επίσης παγκόσμια γνωστός από το σύστημα Μουσικοκινητικής Αγωγής που δημιούργησε μαζί με την χοροπαιδαγωγό Dorothee Günther. Γενιές μικρών και μεγάλων σ’ όλο τον κόσμο εξοικειώθηκαν με τη μουσική μέσα από τη κίνηση, το λόγο, τον αυτοσχεδιασμό, την προσωπική δημιουργία, την αυτενέργεια και το παιχνίδι.
Στην Ελλάδα το Σύστημα Orff εισήγαγε η γνωστή καθηγήτρια Ρυθμικής Πολυξένη Ματεϋ, πρώην μαθήτρια του Orff στη Σχολή Günther. Επί έξι δεκαετίες δίδαξε παιδιά, γονείς και δασκάλους αποδεικνύοντας με τη σειρά της πως ή ένωση μουσικής, λόγου και κίνησης μπορεί να γίνει τρόπος ζωής και πως η εκπαίδευση οφείλει να προσανατολιστεί στον άνθρωπο με κρίση, δημιουργικότητα και φαντασία.
Όταν μια ιδέα είναι ζωντανή εξελίσσεται διατηρώντας τις αξίες της και αφομοιώνοντας τις αλλαγές των χρόνων. Αυτό συμβαίνει γιατί βασίζεται στις πρωταρχικές ανάγκες του ανθρώπου. Αυτό συμβαίνει γιατί πρόκειται για μια βαθύτερα υπαρκτή πηγή γνώσης την οποία απλά έχουμε ξεχάσει, και την οποία να ξαναανακαλύψουμε είναι χαρά μας.
Η ιδέα της «Στοιχειακής Μουσικής και Κινητικής Αγωγής» όπως την ονόμασε ο ίδιος ο Carl Orff, σκοπεύει να κάνει τον άνθρωπο να νοιώσει ότι η μουσική και η κίνηση είναι βασικά στοιχεία της ζωής του. Αρχικός στόχος του ήταν η ενιαία διδασκαλία μουσικής και κίνησης. Με κεντρικό άξονα τον ρυθμό σε αυτή την ενότητα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο λόγος.
Η παιδαγωγική που εκφράζεται από αυτή την ιδέα στηρίζεται στη βιωματική – επικοινωνιακή διδασκαλία και στην αδιαίρετη ενότητα των μορφών της τέχνης.
Με την μίμηση, τον αυτοσχεδιασμό, την εξερεύνηση και τον πειραματισμό το Σύστημα Orff οδηγεί στην απελευθέρωση των δημιουργικών ικανοτήτων του ανθρώπου ακολουθώντας τη σύγχρονη μορφή εκπαίδευσης. Δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη τις κοινωνικής αγωγής μέσα από την ομάδα, χρησιμοποιώντας διαφορετικά σχήματα ( υποομάδες, ζευγάρια , άτομο) όπως και διαφορετικούς ρόλους μέσα σε αυτά.
Οι παιδαγωγικές αρχές του Carl Orff και η υπευθυνότητα, ευρηματικότητα και φαντασία του κάθε μουσικοπαιδαγωγού της Μουσικοκινητικής Αγωγής είναι τα θεμέλια για την προετοιμασία και ανάπτυξη ανθρώπων που θ’ αντιμετωπίζουν με ωριμότητα και άποψη τις ραγδαίες εξελίξεις των καιρών.
Η ιδέα Orff στο πέρασμα των χρόνων αγκαλιάστηκε από τον κάθε λαό και αφομοίωσε τα δικά του πολιτισμικά στοιχεία τιμώντας την εθνική του ταυτότητα. Η συνείδηση και ο σεβασμός της δικής μας ιστορίας και πολιτισμού οδηγούν στη γνώση και αποδοχή και των άλλων πολιτισμών και εν τέλη στη πραγμάτωση μιας παγκόσμιας κοινωνίας όπου η κάθε εθνότητα θα κρατάει αδιάβλητο τον τοπικό της χαρακτήρα και τον πολιτισμικό της πλούτο.
Ο Όρφ έδωσε πρώτιστη σημασία στη διδασκαλία της μουσικής μέσω του παιχνιδιού και της βιωματικής εμπειρίας, τα οποία κατευθύνονται περισσότερο από την ανταπόκριση των παιδιών και όχι τόσο από τον ίδιο το δάσκαλο.
Η παγκόσμια απήχηση που γνώρισε το σύστημα Όρφ οφείλεται στο γεγονός ότι χρησιμοποιεί το δημιουργικό παιχνίδι ως αναπόσπαστο μέσο-στοιχείο της μουσικής μάθησης.
Μ’ αυτόν τον τρόπο τα παιδιά βιώνουν εμπειρικά τις μουσικές έννοιες μέσα από τον λόγο, την κίνηση, το τραγούδι, τη χρήση μουσικών οργάνων, τον αυτοσχεδιασμό. Αυτή η βιωματική εμπειρία έχει ως σκοπό της να ενεργοποιήσει το γνωστικό, συναισθηματικό και ψυχοκινητικό κόσμο των παιδιών και όχι να παράγει στείρα γνώση, αποκομμένη από τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε παιδιού.
Οι παιδαγωγικές Τεχνικές του Συστήματος Orff
H βασική πεποίθηση της παιδαγωγικής του Ορφ είναι ότι δεν υπάρχουν παιδιά με παντελή έλλειψη μουσικότητας ή είναι πολύ σπάνια. Με κατάλληλη εκπαίδευση, όλα τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν μια ικανοποιητική αντίληψη του ρυθμού, της τονικότητας και της μουσικότητας, καθώς επίσης να διασκεδάζουν μετέχοντας σε ομάδες δημιουργικού αυτοσχεδιασμού. Η ευεργετική επίδραση της συμμετοχής του παιδιού σε δραστηριότητες δημιουργικής έκφρασης, όσον αφορά τη γενικότερη διαμόρφωση του χαρακτήρα του, είναι αναμφισβήτητη. Το σύστημα Ορφ, δίνοντας πλήρη ελευθερία στο διδάσκοντα και έμφαση στην εφευρετικότητά του, πορεύεται προς το στόχο του μέσα από τις βασικές του αρχές, αυτές της βιωματικής – επικοινωνιακής διδασκαλίας. Γενικότερα, αυτό πετυχαίνεται μέσα από δημιουργικές διεργασίες όπως ο πειραματισμός και η εξερεύνηση με την ενεργό συμμετοχή του μαθητή ή ο αυτοσχεδιασμός και η αυτενέργεια με πρωτοβουλία των παιδιών.
Το παιδαγωγικό μονοπάτι που επέλεξε ο Ορφ, περνά από τη μίμηση, την εξερεύνηση, τη σημειογραφία και τον αυτοσχεδιασμό. Αυτές οι παιδαγωγικές διεργασίες και τεχνικές, δεν εφαρμόζονται ιεραρχικά αλλά είναι αλληλοσυμπληρούμενες – διαπλεκόμενες, σε όλα τα γνωστά μέσα της μουσικοκινητικής αγωγής του Ορφ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου