ΣΟΥΙΤΑ ΚΑΡΥΟΘΡΑΥΣΤΗΣ
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΝΕΡΑΙΔΑΣ ΑΠΟ ΖΑΧΑΡΩΤΟ
Ο ήχος της τσελέστας - νέο μέλος για την ορχήστρα εκείνης της εποχής - ανακαλεί τέλεια τη νεραϊδένια ατμόσφαιρα με την κουδουνιστή αυτή μελωδία, επιτείνοντας σε βάθος και έκταση την όλη μαγική διάθεση.
ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ
Η μουσική αρχίζει διστακτικά, με διογκωμένα γκλισάντι της άρπας, που επικαλείται ευγενικά την εντύπωση των λουλουδιών, που ανοίγουν σε πλήρη άνθηση.
Η μελαγχολική αλλά επιφυλακτική μελωδία, απ’ τα κόρνα αντισταθμίζεται απ’ τα ελαφρύτερα ξύλινα πνευστά, ενώ η εσκεμμένα καθυστερημένη είσοδος των εγχόρδων, επιτείνει την κορύφωση της αναμονής της βασικής μελωδίας. Όταν αυτή τελικά έρχεται, η δύναμή της μας καταλαμβάνει εξολοκλήρου. Η όλη εικονογραφημένη διάθεση ολοκληρώνεται με τα τσέλα ν’ αναλαμβάνουν μια δευτερεύουσα μελωδία και με τα φλάουτα που μιμούνται την κατάδυση των πουλιών, αποδυναμώνοντας τη συναισθηματική φόρτιση του σημείου. Τέλος, η ορχήστρα αποδίδει το θέμα με πλήρη εορταστική ορμή προτού φέρει τη σουίτα μπαλέτου - και τη μαγική περιπέτεια στο Βασίλειο των Ζαχαρωτών - στο κλείσιμό της.
ΤΟ ΕΡΓΟ: Η Σουίτα «Καρυοθραύστης», μας ταξιδεύει στο πιο εμπνευσμένο και φανταχτερό τοπίο που θα μπορούσαμε να φανταστούμε - στο Βασίλειο των Ζαχαρωτών - όπου οι νιφάδες του χιονιού χορεύουν και τα βουνά αναβλύζουν μέλι!
Είναι παραμονή Χριστουγέννων και η Κλάρα παίρνει για δώρο έναν παράξενο παλιό καρυοθραύστη, με ρυτιδιασμένο, ανθρώπινο πρόσωπο. Αργά εκείνη τη νύχτα, γλιστρά κρυφά στο κάτω δωμάτιο να ψάξει τον καρυοθραύστη της, για να βρει τα μολυβένια στρατιωτάκια να πολεμούν ενάντια στα ποντίκια που τα οδηγεί ο σκληρός βασιλιάς τους, με τα πολλά κεφάλια. Η Κλάρα διώχνει με γενναιότητα τα ποντίκια κι εκδηλώνει την αγάπη της για τον Καρυοθραύστη, ελευθερώνοντάς τον έτσι απ’ τα μάγια και μεταμορφώνοντάς τον ξανά σε έναν όμορφο πρίγκιπα. Εκείνος τότε παίρνει την Κλάρα για να την παντρευτεί στο μαγικό κόσμο των Ζαχαρωτών.
Το μουσικό παραμύθι «ο Πέτρος και ο λύκος» σε κείμενο του ίδιου του Προκόφιεφ, πρωτοπαρουσιάστηκε στη Μόσχα το 1936. Δεν είναι το μοναδικό έργο για παιδιά που γράφει ο συνθέτης. Είναι ένα παραμύθι που αποσκοπεί να μυήσει το παιδί στα όργανα της ορχήστρας. Πρόκειται για μια μουσική εικονογραφημένη ιστορία, όπου οι ήρωες προσωποποιούνται μέσω ενός ή περισσοτέρων οργάνων.
Το φλάουτο εκπροσωπεί το πουλί, το όμποε την πάπια, το κλαρίνο τη γάτα, το φαγκότο τον αυστηρό παππού, τρία κόρνα παίζουν τον λύκο, τα έγχορδα όλα μαζί τον Πέτρο, τα ξύλινα πνευστά τους κυνηγούς, τα τύμπανα και η γκρανκάσα βροντούν σαν τις τουφεκιές τους.
Περίληψη: Ένα μικρό αγόρι, ο Πέτρος, μια μέρα ανοίγει την πόρτα του κήπου και βγαίνει στο λιβάδι, παρά την απαγόρευση του παππού του. Εκεί είναι ο φίλος του, το πουλάκι, που τιτιβίζει χαρούμενα. Η πάπια βρίσκοντας ανοιχτή την πόρτα του κήπου βγαίνει κι εκείνη στο λιβάδι και πηγαίνει στη λιμνούλα. Στη συνέχεια έρχεται η γάτα. Τότε βγαίνει θυμωμένος ο παππούς, παίρνει τον Πέτρο μέσα στον κήπο και κλειδώνει την πόρτα. Ξαφνικά παρουσιάζεται ο κακός λύκος από το δάσος. Το πουλάκι και η γάτα πάνω στα δέντρα διασώζονται, η πάπια όμως καταλήγει στο στομάχι του. Ο Πέτρος σκαρφαλώνει στον τοίχο και ανεβαίνει σε ένα κλαδί και βοηθούμενος από το πουλάκι πιάνει το λύκο με ένα σχοινί από την ουρά. Την ίδια στιγμή βγαίνουν από το δάσος οι κυνηγοί πυροβολώντας (είχαν ακολουθήσει το λύκο). Ο Πέτρος τους φωνάζει να σταματήσουν και να πάνε τον λύκο στον ζωολογικό κήπο. Στο τέλος όλοι μαζί σε πομπή οδηγούν το λύκο στον ζωολογικό κήπο.
Παιδαγωγική αξία: Με αυτή τη μουσική ιστορία τα παιδιά προσεγγίζουν τα όργανα της ορχήστρας, τις διαφορές τους όσον αφορά το ηχόχρωμα, το τονικό ύψος, τη δυνατότητά τους να αποδώσουν με διαφορετικό ξεχωριστό τρόπο διάφορα στοιχεία της μουσικής πχ την ένταση. Παράλληλα μαθαίνουν να υπακούουν στους μεγαλύτερούς τους γιατί διαφορετικά κινδυνεύουν. Δίκαια διερωτάται ο παππούς ‘τι θα γινόταν εάν ο Πέτρος δεν έπιανε το λύκο’. Μαθαίνουν επίσης ότι η συλλογική προσπάθεια έχει καλύτερα αποτελέσματα, όπως του Πέτρου που έπιασε το λύκο μαζί με το πουλάκι, ενώ το ποθούμενο ήταν να παύσουν να κινδυνεύουν από το λύκο κι όχι να τον εξοντώσουν, εξού και η θριαμβευτική πομπή προς τον ζωολογικό κήπο (σεβασμός στη ζωή).
Πορεία διδασκαλίας: Πρώτα παρουσιάζουμε τους χαρακτήρες της ιστορίας με τα ιδιαίτερα μουσικά τους μοτίβα και εικόνες των οργάνων που την εκτελούν. Έπειτα έχουμε ακρόαση όλου του έργου, πιθανή παρουσίαση των εικόνων των οργάνων όταν παρουσιάζονται οι διάφοροι χαρακτήρες. Μετά δραματοποιούμε την ιστορία: τα παιδιά κινούνται σύμφωνα με την αφήγηση και τα μουσικά μοτίβα. Στην αρχή όλα τα παιδιά μιμούνται τον κάθε χαρακτήρα. Σε ένα επόμενο στάδιο είναι δυνατόν να γίνει επιλογή χαρακτήρων και να έχουμε μια τελική δραματική παρουσίαση του έργου με τους χαρακτήρες και τις διάφορες σκηνές που παρουσιάζονται στην πλοκή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου